بایگانی نگارنده

در گفت‌وگوی فاطمه رنجبر با مهرزاد بروجردی؛ فصل‌نامه خاطرات سیاسی، شماره ۱۱، زمستان ۱۳۹۹، صفحات ۳۰۰ تا ۳۰۴

چکیده نکته های زیر درباره جایگزینی و جانشینی ولی فقیه در ایران به خاطر می رسند: 1- هیچ نامزدی که بهره ور از پذیرش همگانی بوده و برای مسند رهبری ساخته و پرداخته باشد، پدیدار نیست. 2- هیچ روحانی رده بالا، بهره مند از وزن درخور سیاسی و پایگاه اجتماعی مستقل از حکومت، در میان نیست. 3- هیچ

گردش نخبگان سیاسی در جمهوری اسلامی مهرزاد بروجردی، رئیس دانشکده روابط عمومی و بین الملل دانشگاه ویرجینیا تک در این جلسه از سلسله جلسات حلقه ایران در بوستون، دکتر بروجردی فراگیرترین داده ها درباره نخبگان سیاسی ایران در دوران پس از انقلاب را که در کتاب خود «ایران پسا انقلاب، کتاب راهنما

بخش اول بخش دوم

یکی از مهمتر کاستی های تاریخنگاری اندیشه روشنفکرانه در ایران، کوتاهی اش در ارزیابی بایسته از میراث دولتمردان روشنفکر بوده است. چه پیش و چه پس از انقلاب، ساکنان کوی روشنفکری روی خوشی به “سیاست ورز یا دولتمرد روشنفکر” نشان نداده اند و تنها به نگاه قهرمان باور از روشنفکر، بسا

مهرزاد بروجردی و کوروش رحیم خانی* بسان یک دولت دین سالار برآمده از انقلابی توده گرا، جمهوری اسلامی از روز آغاز هر دو ویژگی مردم سالارانه و اقتدارگرایانه را بهم در آمیخته است. جایگاه «رهبر معظم انقلاب» در کانون دستگاه دین سالارانه باز شناخته می شود و همو داوری نهایی در تصمیم گیریهای سی

پرسش درباره‌ی مسائل بنیادیِ ایران و ریشه‌ی‌ بحران‌های امروز را در این نوبت با مهرزاد بروجردی مطرح کرده‌ایم. دکتر بروجردی پژوهشگر و استاد علوم سیاسی دانشگاه سیراکیوز در نیویورک است، و تازه‌ترین کتاب او، ایران پس از انقلاب به معرفی چهره‌های مهم در حاکمیت جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب،

منتشر شده در بلاگ شورای آتلانتیک (11 مارس 2019) بازنگری قانون اساسی سال 1989 ایران بیان می‌دارد: به‌منظور انجام‏ مسئولیت‌های‏ قوه‏ قضائیه‏ در کلیه‏ امور قضایی‏ و اداری‏ و اجرایی‏ مقام‏ رهبری‏ یک‏ نفر مجتهد عادل‏ و آگاه‏ به‏ امور قضایی‏ و مدیر و مدبر را برای‏ مدت‏ پنج‏ سال‏ به‏ عنوان‏