آدمیت یک فیلسوف نبود و نباید چنین چشمداشتی از او داشت. بهسان هر تاریخنگار دیگری، نگاهش وابستگی به یک دیدگاه ویژه داشت. بیسببی نیست که نام او با مفهومهایی چون بیداری و آگاهی و کندوکاو اندیشهها و زبان نویسندگی او با پاکیزگی وعفت کلام در آمیخته است.
