چندی پیش، در سفری به کشور تونس در جلسه‌ای حضور یافتم که در آن هفتاد جوان عرب از هفده کشور مختلف گردهم آمده بودند تا تجربه‌های خویش از انقلاب‌های دنیای عرب را با یکدیگر در میان بگذارند و از بیم و امیدهای خود درباره چند و چون فردای سرزمین‌هایشان سخن بگویند.
در شرایط بحرانی از این دست، یکی از روش‌هایی که دستگاه‌های سیاسی بحران‌زده به‌کار می‌بندند بسیج نیروهای خودی و گسیل داشتن آن‌ها به خیابان است. هدف ازین کار اینست که به مردم بقبولاند که جامعه ناامن است و بنابراين بهتر است که وضع موجود را نگهدارند و ارتش بر سر قدرت باشد.
