احسان نراقی

احسان نراقی هم از میان ما رفت. یادش بخیر آخرین بار او را در ۲۷ دسامبر ۲۰۰۹ در خانه‌اش در پاریس دیدم. از انتقاداتی که از بومی‌گرایی او در کتابم کرده بودم خوشحال نبود ولی من را پذیرا شد و خوب هم از دیدگاه‌های خود دفاع کرد. از اینکه روشنفکران ایرانی جامعه خود را نمی‌شناسند و در برابر غرب شیر گرفته شده بودند و … امیدوارم فرصتی پیدا کنم و متن ان گفتگوها را پیاده کنم.