رويکرد دستگاه ديپلماسی آمريکا در قبال شاه ايران در دوران انقلاب سال ۱۳۵۷ موضوعی است که پس از سی سال که از انقلاب میگذرد همچنان با تصويرها و روايتهای متفاوتی روبهرو است.
کتاب "ریشههای اجتماعی انقلاب ایران" نسخه درخوری از رویکرد نخست است که در چهارچوب نظری ساخته و پرداختهای جای گرفته و در آن از آرا اندیشمندانی چون "چارلز تیلی" و "جفری پک" بهره برده شده است.
سپهر ذبیح، "متخصص جنبش چپ ایران"، از چهرههای مورد علاقه نهادهای محافظهکار دانشگاهی و گردانندگان سیاست خارجی آمریکا است. بیاطلاعی نویسنده در این کتاب انسان را به شگفتی وا میدارد.
