رسانه‌ها از قدرت انحصاری متولیان سنتی دین کاسته‌اند و با ساماندهی سپهری بدون کانون و کران، هر کسی را که به رایانه‌ای دسترس دارد توان تاثیرگذاری بر گفتمان دینی داده‌اند.
فریبا عادلخواه در اثر تازه‌اش "مدرن بودن در ایران" بر آن است تا به شیوه‌ی انسان‌شناسی اجتماعی حضور اندیشه‌ی تجدد و منش مدرنیسم در ایران پس از انقلاب را آشکار سازد.
سپهر ذبیح، "متخصص جنبش چپ ایران"، از چهره‌های مورد علاقه نهادهای محافظه‌کار دانشگاهی و گردانندگان سیاست خارجی آمریکا است. بی‌اطلاعی نویسنده در این کتاب انسان را به شگفتی وا می‌دارد.
